Dat rustiek kamperen en VW campertjes goed samen gaan is wel gebleken! Wij vonden het dan ook leuk dat we op de voorjaarsmeeting van de VW bus club Nederland mochten komen staan. Deze wordt gehouden op Camping De Koekoek, Lekdijk 47, 4235 VM Tienhoven (ZH) op 13-14 en 15 april 2018. Dit is geen rustieke camping met 300 plaatsen, overigens... maar fraai in het Groene Hart en aan de Lek gelegen. Wij zijn er op de zaterdag (14-4) met een stand waar je info kunt krijgen over alle leuke rustieke campings waar je met je bus terecht kunt! Ook zijn de gidsen er te koop. Dus heb je een VW bus en houd je van rustiek? Kom dan zeker even langs op mijn stand.

Op Le Grand Bois heb ik het altijd prima naar mijn zin. Het is goed gelegen om de Drôme te ontdekken. Maar... er zijn daar natuurlijk nog veel meer fijne rustieke campings die ik wil bezoeken en daar ben ik voor hier! Dus na een lekker ontbijt neem ik de D70 zuidwaarts. Ik ken deze weg en ik kies hem uit omdat hij me voert door het "Défilé des trente pas", een spectaculaire kloof waar de weg zich doorheen wurmt en de smalle ruimte ook nog moet delen met een rivier. Daarna is de koek nog niet op en krijg ik op de D108 naar Buis les Baronnies, mijn eerste stop, nog de mooie col d' Ey met grandioos uitzicht op de besneeuwde noordflank van de Mont Ventoux. Buis les Baronnies is een gezellig dorp genesteld in het zuiden van de Drôme. De camping die ik bezoek: Les Ephélides, ligt aan de rand van het dorp maar wel met uitzicht op de heuvels rondom. Deze Via Natura camping heeft maar 35 plaatsen en is gezellig aangekleed. De vrije kampeerplaatsen liggen achter, jawel, een paar mobilehomes maar verder is alles met veel smaak opgezet. Ik word rondgeleid door de charmante Julie, fotografe, amazone, reizigster en... (mede)campingbazin met veel liefde voor de streek. Als je het leuk vindt om rustiek te kamperen dicht bij een gezellig Zuidfrans dorp, kies dan deze camping! Om de proef op de som te nemen eet ik na het bezoek buiten Pizza op het centrale plein. Het is begin april, temperatuur 20 graden, iedereen is buiten en de sfeer is goed. I love Zuid Frankrijk!! De brasserie is ook goed met heel aardig personeel: Brasserie de l' Etoile. Hierna bezoek ik een camping die bijna aan het einde van een smal weggetje (D159) ligt bij de buurtschap Poët en Percip: La Gravouse. Wil je graag midden in de natuur en je vindt het niet erg om een stukje te rijden naar winkels etc... neem dan deze. Deze camping ligt aan een beek in een dal en de autovrije kampeerplekken liggen op allemaal kleine veldterrassen verspreid over de flanken van de heuvels, prachtig! Het is al kleinschalig met 30 plaatsen maar zo is het nog intiemer. De sympathieke eigenaars: het Franse stel Cécile en Hervé Mazzala zorgen daarnaast ELKE avond voor heerlijk eten met als bijna legendarische specialiteit een wekelijkse kreeftavond! Rustig rijdend is de weg te doen met een niet al te grote caravan. Na dit alweer prettige bezoek wacht mij nog een rit westwaarts richting Bollène waar de derde en laatste camping van die dag bezocht zal worden: La Simioune. Daarover meer in het volgende blog. 

(foto is op les Ephelides)

Grofweg gezien rijd je richting Rhônedal vanuit de bergen een vlakker gebied binnen. Het begint wat harder te waaien maar de temperatuur blijft aangenaam en de lucht blauw. Ik kom langs het dorp Tulette waar je hele lekkere wijn kan kopen en daarna langs Suze la Rousse, met imposant kasteel en een wijn-universiteit! De volgende camping: La Simioune, is er al heel lang. Ik bezocht deze al eens in 1996 en vond het toen al een leuke camping. Daarna is de camping nogal verwaarloosd maar in 2012 onder hoede genomen door de Franse Sébastien. Inmiddels staat alles er netjes en strak bij en er zijn ook al aardig wat kampeerders. De camping ligt ideaal voor een stop-over zo vlak bij de A7 maar is zeker ook geschikt voor een langer verblijf door de aantrekkelijkheid van het gebied en de steden hier in de buurt. Gelukkig is de camping rustiek gebleven. Dit komt vooral door de ligging in een groot dennenbos met veel schaduw en een lekkere losse indeling met onverharde paadjes. Het sanitair is helemaal opgeknapt en ook is er een klein zwembad en een terras. Het einde van de middag nadert en via Valréas rijd ik terug naar Dieulefit. De motor die ik vanaf dit jaar voor deze tochten gebruik is een Honda X-ADV 750, een unieke kruising tussen een offroad motor en een grote scooter. Voor mij is het ideaal, het is comfortabel en zeer stabiel, je kunt veel meenemen, je kunt ook goed op onverhard rijden en hij is ongelooflijk zuinig. 1 op 27 haal je met gemak en zelfs 1 op 30 is mogelijk. Ook is er veel kracht bij lage toeren, daar houd ik van, evenals van een breed stuur met rechte zithouding. het mooie is dat deze motor/scooter wel (automatisch) schakelt (met DCT) wat heel anders (leuker) rijdt dan de traploze versnelling van andere scooters. Je kunt het ook nog instellen naar Rustig of Sportief of zelf schakelen als je dat wilt. Ik had de motor al uitgebreid uitgeprobeerd tijdens een rit van 3000 km door Marokko maar deze rit bevestigt het positieve gevoel. In Nederland wordt door veel motorrijders nog steeds lacherig gedaan over motorscooters maar in Zuid Europa zijn ze dat stadium al lang voorbij, is er al een hele motorscooter cult, en krijg ik veel opgestoken duimen! Ik heb beloofd aan het einde van de dag nog even een bezoekje te brengen aan Drôme Roulottes Vacances van de sympathieke Thierry. Op een heuvel met prachtig uitzicht dicht bij Le Poët-Celard, biedt hij Safaritenten, Yurts en korte of lange tochten per huifkar aan. Letterlijk alles is zelfgebouwd, zelfs het woonhuis! Je kunt er dus niet met je eigen kampeermiddel terecht maar het is zeker rustiek en erg leuk. De dag wordt afgesloten met een lekker lokaal biertje (wordt vervolgd)

De foto is genomen op La Simioune

Alweer de derde dag van deze roadtrip. Met een vroeg ochtendzonnetje verlaat ik Camping Le Grand Bois om in het dorp Bourdeaux broodjes te halen en een kop koffie bij Café du Centre. In mijn oude gîte zit nu al jaren een pottenbakkerij en ik maak er nog even een praatje. Maar nu tijd voor het serieuzere werk, de prachtige Col de la Chaudière beklimmen, al is dat met de motor natuurlijk een peulenschil. Ik kom op die route ook nog langs rustieke Camping le Moulin, bekend uit onze gids. De bedoeling is om bovenop de col een onverharde weg te nemen dwars door de bergen naar het volgende dal, een klein avontuur dus! Dit blijkt erg mooi, een 9 km lang hobbel- en kronkelpad met fraaie uitzichten brengt me in een half uurtje naar het gehucht Rochefourchat in het volgende dal. Daar stroomt de mooie rivier de Roanne met knalblauw water, de weg slingert er langs. Een paar kilometer verderop vind ik aan de rechterkant al de volgende camping: le Moulin de Pradelle, sinds enkele jaren alweer in wat relaxter beheer van de Franse familie Bonny. Op een mooie vlakke plek aan de rivier bieden zij hier 30 plaatsen en elke avond eten met verse groenten uit de eigen tuin. Hierna loop ik tegen de Franse heilige tijd van 12 uur aan, dan gebeurt er 2 uur niets! Dus maar even eten in Saillans, aan de Drôme, ik krijg een prima Kebapje bij de Snack du pont. Inmiddels heb ik al gebeld met Marcel Schaepman van Camping La Motte. Daar kan ik na de lunch terecht. Deze bijzondere camping ligt in een rustig dal wat hoger de berg op, weer terug richting de Col de la Chaudière. Geschikt voor de echte rust- en natuurliefhebber. Eenvoudig maar authentiek, precies zoals de Schaepmans het willen, zij wonen al decennialang in deze streek. Hierna heb ik nog een heel stuk middag over, maar geen campings want de verdere terreinen die ik zou willen zien in de buurt zijn nog gesloten, het is immers nog maar begin april! Ik vang deze vrije uren op door de motor dwars door de Vercors te sturen en via de spectaculaire col de la Bataille er weer uit, daarna oude vrienden bezoeken bij Romans en dan richting bed & breakfast: La Ferme Robin. Een aanrader, heel rustig, mooie kamer, goed ontbijt, goede prijs! Je kunt er ook lekker avond-eten maar helaas die avond niet. Ik word door de eigenaars naar het dorpje Bren gestuurd, een kwartier lopen. Daar heeft een jong stel het restaurant: Le Bren de Folie, nieuw leven ingeblazen. Dat bevalt erg goed, heerlijk en verzorgd eten en aardige mensen. O ja, ook heel lekkere muziek die je in een ruraal Frans tentje niet verwacht, beetje bluesrock... De volgende dag rijd ik via Lyon en Macon weer terug naar mijn eigen camping, daar moet ook nog wat geklust en gemaaid worden! De totale rit was 1000 km, verspreid over 4 dagen en ik heb 8 campings gezien.

De foto is genomen op La Motte (Saillans).

Het pinkster weekend werd kamperend doorgebracht als "mannen onder elkaar" ( 2 vaders en 2 15 jarige zoons) op camping de Lemeler Esch in Lemele. Het weer was uitmuntend en we maakten gebruik van een Atoma Cameleon junior voor de twee jongens, een Karsten 200 voor mij en een zeldzame vintage de Waard Wulp in groen voor vader nr 2. Allemaal uit de tentencollectie van uw uitgever! Tot mijn verbazing maakten de twee pubers er echt werk van om de Cameleon zo mooi mogelijk op te zetten! Aan het gras op de camping zal het niet liggen, zelden zo'n mooie grasmat gezien als daar! Het is qua plaatsen een vrij grote camping (200) maar ze hebben een apart natuurveld met veel ruimte van ongeveer 30 plekken. Ook aan de bosrand zijn mooie rustieke plaatsen te vinden. Het is een fijne camping met een leuk restaurant terras, aardig personeel en je loopt zo het bos in of de lemelerberg op door de heidevelden, erg mooi. Er is ook een zwembad dat verwarmd wordt met een revolutionair Bio-meiler systeem gebaseerd op houtsnippers. Wij gingen er heen met de Toyota Landcruiser van dienst, alles past er moeiteloos in en ik wist toen nog niet dat dit dit het één na laatste roadtripje van deze trouwe kolos zou worden... Direct na dit kampeerweekend zou ik al campings bezoekend afzakken naar mijn eigen camping en me daar gaan voorbereiden op het seizoen plus nog een roadtrip maken. 

Mijn eerste stop was vlak bij La Roche en Ardenne bij één van de zeldzame echt rustieke campings van België: Beau Rêve. Wat een fijne kleine camping is dat, gelegen in een dal tussen het groen en twee beken. Je wordt er vriendelijk onthaald door Annelies en Ben en er is een gezellige bar met terras. Het sanitair is bijna helemaal gerenoveerd (mei 2018) en prachtig geworden. Ook zijn er twee leuke trekkershutten, handig voor als je met de fiets of de motor bent. De camping is autoluw en draait geheel op zonne-energie! Over de zon gesproken, ik was nog geen vijf minuten weg of het hemelwater kwam met bakken tegelijk uit de lucht... Het plan was om nog een flink stuk Frankrijk in te rijden en dan op een camping te stoppen. Maar het lot besliste anders, net op de péage veranderde de als een Zwitsers klokje lopende Landcruiser in een hortend, stotend en rokend monster met weinig power. Ik kon nog net bij een rustplaats komen (Aire de Faverosse) waar ik na een eigen inspectie toch maar de ANWB en de hulpdienst heb gebeld. Zeer snel werd ik opgehaald en afgevoerd en naar een garage in Colombey les Belles gebracht. Dit waren Renault Alpine fanaten dus even wat autopraat voor de afleiding! Van daaruit ging het met een andere sleepwagen naar een ANWB gerelateerde garage in het dorp Bayon. Het was al laat en de de avond eindigde op de municipal camping van Bayon, (niet veel aan en een knorrige beheerder, overigens) en een vreugdeloos bord kebab van de enige eettent die het dorp rijk is.... Vroeg kroop ik in de Wulp want de volgende ochtend zou ik meer horen over de staat van de auto... (wordt vervolgd)

(foto: het keurige kampement op de Lemeler Esch)

De volgende ochtend al vroeg bij de garage om er achter te komen dat mijn auto een hele dure reparatie nodig heeft maar dan weer goed zal zijn. De injectoren van de brandstof blijken na bijna 3 ton aan km's kapot. De garage verzekert mij nogmaals dat het dan weer goed is en ik besluit in overleg met mijn garage in NL dat ik hem maar in Frankrijk laat maken. Repatriëren mag ook... De ANWB service is fantastisch, er staat al een vervangende auto voor me klaar en bij elke stap van het proces wordt ik netjes telefonisch ingelicht! Dit is geen reclame praatje maar neem die Wegenwacht Europa dekking als je op reis gaat! Zeker als je een wat oudere bak rijdt, zoals ik... Over de garage ben ik minder te spreken, hierover later meer, en ze proberen ook nog op een uiterst aggressieve wijze de gestrande reizigers; die natuurlijk al flink geschrokken zijn; een hele dure verzekering aan te smeren. Hierover later ook meer. Het gaat over Garage Sylvestre in Bayon en Hertz Frankrijk, dat je dat weet! 

Met de kleine Renault Captur Diesel begin ik aan de 360 km naar mijn Franse huis. Dit autootje blijkt de dranklust van een klein vogeltje te hebben en legt maar liefst 21 km met een litertje diesel af! In Frankrijk is trouwens nu iets heel vreemds aan de gang met de diesel. Jarenlang is het dieselrijden gestimuleerd en zo'n 70% van de wagens in Frankrijk rijdt inmiddels op stookolie. Plotseling is het tij gekeerd... Vanuit de politiek is diesel non grata geworden en de prijzen per liter vliegen omhoog, nu willen ze er van af, en snel! Heel vreemd, ook gezien dat de Franse dieselmotor producenten bekend staan als zeer goed! Rijen diesel auto's staan onverkoopbaar bij de dealer en om een benzine modelletje wordt gevochten. Zeer dubbel beleid, schoksgewijs ingevoerd, ondoordacht, ongenuanceerd en slecht voor de al kwakkelende Franse economie. Maar ja, dit bewijst maar weer eens dat beleidsmakers vaak de grootste domoren zijn! OK, ik ben het er helemaal mee eens om die oude stinkbakken, die wolken rook uitbraken, te weren. Begin daar eens mee, want die rijden er ook genoeg in Frankrijk.

Ik neem de route Epinal-Vesoul en kies dan een kleinere weg zuidoost via Pesmes. Dit dorp staat op de lijst "mooiste dorpen van Frankrijk" en ik wil er even doorheen wandelen, ik ben er al zo vaak langs gereden en niet gestopt. Het blijkt wel aardig te zijn maar je hoeft er niet voor om te rijden. Er is wel een camping aan een riviertje en het ligt mooi op een bult in het landschap. Ook is dit een hele rustige en groene route, veel leuker dan de grotere weg van Vesoul naar Besancon. Maar goed, de beentjes zijn even gestrekt en via Dole-Chalons sur Saône rijd ik naar Gilly sur Loire. Hier zal ik de komende dagen maaien, klussen, poetsen etc om alles netjes te krijgen voor het seizoen op onze eigen camping. Ook wil ik een dag of 4 campings gaan bezoeken maar daar heb ik redelijk weer bij nodig, en dat is het helaas niet. Ik besluit om de vertrekdatum van die roadtrip van het weerbericht af te laten hangen, ik heb twee weken en klusjes zijn er genoeg.

De foto is bij Pesmes (geen eigen foto ivm somber weer!)